در پیگیری‌های مراقبتی اطفال، تصویربرداری ترکیبی PET/MR اطلاعات دقیق بدست آمده از بافت نرم بدن، توسط تصویربرداری MR را با اطلاعات عملکردی بدست آمده از تصویربرداری PET،  از جمله نشانگرهای متابولیک، اتصال به گیرنده‌ها، پرفیوژن و داده‌های انتشار انتقال دهنده‌های عصبی، ترکیب می کند. بنابراین، نویسندگان این مقاله که اخیراً در مجله آمریکایی نورو رادیولوژی به صورت آنلاین منتشر شده است، به بیان مبانی اولیه PET/MRI، پرداخته‌اند. نویسنده اصلی این مقاله دکتر کریستین پدرسن، از دانشگاه یِیل و نویسنده ارشد مقاله، دکتر آنا ماریا فرانچسکی، از شبکه مراقبت های بهداشتی یکپارچه Northwell Health و همکارانشان، ملاحظات مربوط به رادیوداروها، پروتکل‌‌های تصویربرداری، و چالش‌های بررسی PET/MR و استفاده بالینی آن برای اطفال را بیان کردند. آن ‌ها همچنین در باب موارد بالینی که دلیل استفاده رو به رشد PET/MRI برای کودکان هستند، توضیح دادند.

از این میان به 3 مورد اشاره می‌شود:

1. لنفوم

یکی از رایج‌ ترین موارد استفاده از تصویربرداری PET در انکولوژی کودکان، لنفوم است. معمولاً در موارد ابتلا به لنفوم از PET/CT برای پیگیری بیماری قبل، حین و بعد از درمان استفاده می‌شود. در این مطلب نویسندگان خاطر نشان کرده‌اند که “دوز تجمعی بالا”، یک عارضه جانبی نامطلوب در موارد استفاده پیاپی از تصویربرداری‌های پرتویی است.

در همین حال، آنها اضافه کردند: «PET/MRI کنتراست بسیار خوبی برای بافت نرم را ارائه می‌دهد و در تشخیص غدد لنفاوی بدخیم، عملکردی برابر یا برتر از PET/CT دارد. کاهش دوز تجمعی در تصویربرداری‌های PET/MRI [در مقابل PET/CT] در موارد لنفوم اطفال، 50 تا 70 درصد گزارش شده است. کاهش بیشتر دریافت دز، احتمالاً با کاهش دز رادیوداروها با استفاده از الگوریتم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی، که از حوزه‌ های تحقیقاتی فعال کنونی است، قابل دستیابی خواهد بود.

2. بدخیمی‌های نورواندوکرین

در حالی که PET تنها، با ردیاب رادیویی FDG برای بسیاری از سناریوهای بالینی در خط مقدم روش‌های مرسوم قرار دارد، نویسندگان این مقاله استفاده از PET/MR با یک ردیاب دیگر،F-18-mFBG ، را پیشنهاد می‌کنند و معتقدند از این روش می‌توان به منظور مرحله بندی بیماری با استفاده از تصویربرداری کل بدن یا موارد دیگر، بهره برد. نویسندگان می‌گویند: «در واقع، برای برخی از کودکان، با استفاده از F-18-mFBC PET/MRI می‌توان مرحله بندی موضعی و کل بدن را در یک جلسه ترکیب کرد، این روش به ویژه برای بیماران خردسالی که معمولا برای انجام تصویربرداری‌های پزشکی به بیهوشی نیاز دارند، مفید خواهد بود.»

3. مشکلات ستون فقرات

به همین ترتیب، FDG-PET برای ارزیابی پاسخ به درمان در بدخیمی‌های ستون فقرات، مرحله بندی تومور و پیگیری این دسته از بیماری ها، گزینه اول است. همچنین، MRI ستون فقرات انتخاب اصلی تصویربرداری برای شناسایی اکثر آسیب‌های غیرسرطانی ستون فقرات است. با این حال، نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که PET/MR باید برای تصویربرداری از عفونت‌های ستون فقرات و همچنین شناسایی آسیب های سرطانی مشکوک ستون فقرات مانند هیستوسیتوز سلول لانگرهانس، مورد توجه قرار گیرد. هيستوسيتوزهاي دوران كودكي گروهي از بيماري‌هاي نادر مي‌باشند كه وجه مشترك آنها تجمع يا تكثير سلول‌هاي منوسيت- ماكروفاژ با منشا مغز استخوان است. بيماري تظاهرات متفاوتي داشته و طيف آن از يك ضايعه منفرد استخواني تا درگيري چند سيستم مي‌باشد.

در آخر نویسندگان این مقاله نتیجه گیری کردند: «تصویربرداری ترکیبی PET/MR یک تکنیک امیدوارکننده در تصویربرداری دستگاه عصبی کودکان است که در عین حال که سبب کاهش دزگیری، کاهش زمان و تعداد دفعات تجویز آرام بخش‌ها در تصویربرداری ها می شود، می‌تواند اطلاعات عملکردی و آناتومیکی مفیدی را در اختیار  پزشکان قرار دهد.»

نویسندگان این مقاله همچنین افزودند: «اگرچه دسترسی به این تکنیک و اجرای فنی آن هنوز محدود است، اما قابلیت‌های تشخیصی ارتقا یافته آن و نیز طیف وسیع کاربرد آن در آسیب ‌شناسی‌های انکولوژیک و غیرانکولوژیک کودکان، جذابیت کافی برای استفاده بیشتر آن در آینده را ایجاد می‌کند.»

منبع: Radiology Business