بر اساس مقاله منتشر شده در شماره ژانویه مجله پزشکی هسته‌ای، یک ردیاب رادیویی هیبریدی PET که به صورت آزمایشی برای شناسایی تومورها پیش از عمل جراحی در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته پروستات ساخته شده است، عملکرد مؤثرتری را نسبت به تصویربرداری سی تی (CT) نشان مي‌دهد.

محققان آلمانی یک لیگاند رادیویی هیبریدی جدید برای آنتی ژن غشایی اختصاصی پروستات به نام (rhPSMA) را با رادیوایزوتوپ F-18 نشاندارسازی کرده و آزمایش کردند تا نحوه عملکرد آن را در بیماران مبتلا به سرطان پروستات متاستاتیک، در مقایسه با سی‌‌تی ‌اسکن با کنتراست، بررسی کنند. آنها دریافتند F-18-rhPSMA-7.3 به خوبی غدد لنفاوی را که باید با جراحی برداشته شوند، شناسایی می‌کند و می‌تواند ابزار بالینی قابل اعتمادتری نسبت به سی‌تی با کنتراست باشد.

در واقع رادیوداروی هیبریدی F-18-rhPSMA-7.3 PET عملکرد تشخیصی بسیار بهتری را نسبت به تصویربرداری مورفولوژیکی (ریخت شناسی) رایج برای مرحله بندی بدخیمی سرطان پروستات در موارد تازه تشخیص داده شده، ارائه می‌دهد.

لیگاندهای رادیوهیبریدی (rh) دسته جدیدی از رادیوداروها هستند که آنتی ژن غشایی اختصاصی پروستات (PSMA) را که بیش از اندازه در سلول های سرطانی بیان می‌شود، هدف قرار می‌دهند. این دسته از  لیگاندهای PSMA  اصطلاحاً “هیبریدی” نامیده می‌شوند زیرا می‌توان آنها را با F-18 یا با رادیوایزوتوپ‌های دیگر مانند گالیوم-68 یا لوتیشیوم-177 برای مصارف تشخیصی و درمانی نشاندارسازی کرد.

مطالعات اولیه بر روی F-18-rhPSMA-7.3 PET امیدبخش بوده و اکنون دو آزمایش فاز III بر روی این رادیودارو در حال انجام است. هدف محققان در این مطالعه، بررسی واقع بینانه نحوه عملکرد این رادیودارو در شناسایی غدد لنفاوی در مبتلایان به سرطان پروستات عود کننده، در مراحل اولیه بوده است. این گروه پژوهشی به صورت گذشته نگر 279 بیمار مبتلا به مراحل اولیه سرطان پروستات را که بین نوامبر 2018 و آوریل 2020 تحت F-18-rhPSMA-7.3 PET/CT قرار گرفته بودند، شناسایی کردند (گروه مرحله بندی). یک زیر گروه 83 نفره از این بیماران تحت عمل جراحی برداشتن پروستات با تشریح غدد لنفاوی بدون درمان قبلی قرار گرفتند (گروه اثربخشی). سه پزشک متخصص پزشکی هسته‌ای دارای مدرک بورد با سه، شش و نه سال تجربه، ابتدا تصاویر سی‌تی تشخیصی با کنتراست تقویت ‌شده را تجزیه و تحلیل کردند و حداقل چهار هفته بعد به تجزیه و تحلیل مجموعه داده های F-18-rhPSMA-7.3 پرداختند. رتبه بندی مناطق جراحی استاندارد بر اساس یک مقیاس پنج نقطه ای به طور مستقل برای PET و برای سی‌تی با کنتراست، انجام شد و نتایج با یافته‌های هیستوپاتولوژیک (آسیب شناسی بافتی) در بیمار، سمت راست در مقابل چپ و بر اساس الگو مقایسه شد.

بر اساس نتایج، سطح حساسیت، اختصاصی بودن و دقت برای متاستازهای گره لگنی در تصویربرداری F-18-rhPSMA-7.3 PET بیشتر از سی‌تی با کنتراست بود.

مطالعه حاضر با ارائه شواهد بالینی حقیقی نشان می دهد که F-18-rhPSMA-7.3 دارای حساسیت و  اختصاصی بودن متوسط تا بالا برای شناسایی متاستازهای [غدد لنفاوی] در بیماران مبتلا به سرطان پروستات با خطر متوسط تا بسیار بالا است.

به‌علاوه، میزان کارآمدی F-18-rhPSMA-7.3 به خوبی با داده‌های منتشر شده برای ردیاب ‌های رادیویی PSMA تأیید شده توسط FDA، مانند Ga-68-PSMA-11 و F-18-DCFPyL مقایسه شد.

به گفته محققان، یکی از محدودیت‌های ثبت شده ردیاب‌های رادیویی مانند Ga-68 PSMA-11 و F-18-DCFPyL، که PSMA را هدف قرار می دهند، احتباس زیاد در سیستم ادراری و به‌ویژه تجمع زیاد در مثانه است. در این مطالعه، F-18-rhPSMA-7.3 احتباس ادراری کم و جذب بالای ضایعات تومور را نشان داد که این مهم منجر به نسبت مطلوب تومور به مثانه می‌شود و احتمال شناسایی رسوبات موضعی تومور به ویژه در خود پروستات را افزایش دهد.

این گروه نتیجه گیری کرد: «F-18-rhPSMA-7.3 PET می تواند به طور قابل توجهی مرحله بندی بدخیمی اولیه را در مقایسه با روش تصویربرداری رایج، بهبود بخشد».

 

منبع: Auntminnie