پرتودرمانی یکی از قوی ترین و موفق ترین ابزارها برای غلبه بر سرطان است. اما در مورد زنان مبتلا به سرطان سینه در مراحل اولیه، مطالعات ارتباط بین تشعشع و خطر بالای مشکلات قلبی و ریوی را تا 20 سال پس از درمان نشان داده شده است. این امر به ویژه در مورد زنان مبتلا به سرطان در سینه چپ، که بسیار نزدیک قلب و ریه ها است، صادق است.

از آنجا که ما در عصری زندگی می‌کنیم که اکثر زنان مبتلا به سرطان سینه درمان می‌شوند، بسیار مهم است که عوارض جانبی طولانی مدت پرتودرمانی را به حداقل برسانیم. هدف آنکولوژیست رساندن میزان دقیق درمان (پرتو) به تومور، بدون آسیب رساندن به بافت سالم در بقیه بدن است. وقتی صحبت از سرطان سینه به میان می‌آید، این کار می‌تواند بسیار مشکل باشد. مناسب است در مورد مزایای پرتودرمانی با حالت دمر (رو به پایین) برای زنان مبتلا به سرطان پستان، مطالبی را ذکر کنیم. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که این نوع پرتودرمانی محافظتی دوز دریافتی قلب را در اکثر زنان به طرز چشمگیری کاهش می‌دهد.

یک مطالعه اخیر نشان داده است وقتی در حالتی که بیمار رویش به سمت پایین است (دمر) و پستان تحت تابش قرار می‌گیرد، قلب و ریه نسبت به حالت معمول که بیمار به پشت دراز می‌کشد، تابش بسیار کمتری دریافت می‌کنند، به طوریکه وقتی پستان راست تحت تابش قرار می‌گیرد ریه حدود 86 درصد کاهش دریافت تابش را نشان می‌دهد و هنگام تابش به پستان سمت چپ، دریافت تابش توسط ریه تا 91 درصد کاهش می‌یابد. به علاوه قرارگیری بیمار به صورت دمر به هیچ وجه از اثربخشی درمان نمی‌کاهد. همچنین این روش می‌تواند برای درمان بیمار با سینه بزرگتر مفید باشد. استفاده از این روش ساده اما بسیار کارآمد پرتودرمانی، به آنکولوژیست اجازه می‌دهد تا در عین حفاظت از قلب، ریه و بافت قفسه سینه در مقابل پرتوگیری، تومور را مورد هدف قرار دهد. البته این روش درمانی برای سرطانی است که به سایر نقاط بدن گسترش نیافته و منحصراً محدود به سینه است. شرایط پزشکی، سابقه و سرطان هر بیمار منحصر به فرد است و پرتودرمانی به صورت دمر ممکن است برای هر بیماری مناسب نباشد. اما اگر با سرطان سینه مبارزه می‌کنید، در مورد در دسترس بودن و امکان این گزینه با آنکولوژیست خود مشورت کنید، چون می‌خواهید مطمئن باشید پس از پشت سر گذاشتن سرطان سینه از زندگی طولانی و سلامت لذت می برید.

منبع: centrastate