یک مطالعه جدید که نتایج آن اخیراً در مجله Blood Advances به چاپ رسیده است، نشان می‌دهد که در بیماران مبتلا به لنفوم سلول B بزرگ (LBCL) عودکننده یا مقاوم به درمان، با انجام زودهنگام تصویربرداری توموگرافی انتشار پوزیترون (PET)، با استفاده از فلورودئوکسی گلوکز (FDG)، می‌توان کارآمد بودن یا نبودن درمان از طریق گیرنده‌های آنتی ژن کایمریک (CAR) قرار گرفته بر روی سلول‌های T (نوعی سلول‌های دستگاه ایمنی بدن) را پیش بینی کرد. هدف از این نوع درمان فعال شدن مؤثر سیستم ایمنی بر علیه سلول‌‌های توموری است، در حقیقت در این روش با کمک به افزایش بیان گیرنده‌های آنتی ژن کایمریک تلاش می‌شود تا فعالیت لنفوسیت‌های T و در نتیجه دستگاه ایمنی بدن بر علیه سلول‌های تومور افزایش یابد.

نویسندگان در گزارش خود توضیح دادند که قبلاً از تصویربرداری FDG-PET برای ارزیابی پاسخ یا پیش‌آگاهی در بیماران مبتلا به LBCL استفاده شده بود، در حالیکه چنین ارزیابی برای بیماران تحت درمان با درمان CAR-T، پیش از این انجام نشده بود.

در این مطالعه محققان داده‌های بدست آمده از بیماران مبتلا به LCBL که در 3 بیمارستان در بریتانیا تحت درمان CAR-T قرار گرفته بودند را تجزیه‌وتحلیل کردند. ارزیابی پاسخ بیماران پس از 1 ماه و پیگیری آن پس 3 ماه یا بیشتر انجام شد. تصویربرداری FDG-PET به طور تقریبی در فواصل 1 ماه، 3 ماه و 6 ماه پس از تزریق سلول‌های CAR-T انجام شد.

در پایان نویسندگان این مقاله افزودند: «نتایج ما نشان می‌‌دهد که انجام زودهنگامFDG-PET  به همراه دسته‌بندی نتایج، یک ابزار استاندارد و در دسترس برای پیش‌بینی بهبودی پایدار پس از درمان CD19 CAR-T ارائه می‌کند و می‌تواند در مدیریت بیماری پس از درمان CAR-T و به منظور طبقه‌بندی سازگار با پاسخ در کارآزمایی‌های بالینی، بسیار مفید واقع شود.»

منبع: سایت hematologyadvisor