پژوهشی که اخیراً در مجله پزشکی هسته‌ای منتشر شده است، نشان می‌دهد: «استفاده هم‌زمان از دو ردیاب رادیویی PET/CT (F-18-FDG و Ga-68-FAPI )، نسبت به استفاده هر یک از این دو ردیاب به تنهایی، نتایج بهتری را در پی خواهد داشت.»

محققان پیش از تصویربرداری PET/CT، هر دو ردیاب را به گروه کوچکی از بیماران مبتلا به سرطان‌های ناحیه سر و گردن تزریق کردند. بر اساس یافته‌‌ها، کارشناسان بالینی در اسکن‌های PET/CT با ردیاب دوگانه، تومورهای مشکوک بیشتری را نسبت به تصویربرداری‌هایی که در آنها تنها از F-18-FDG استفاده شده بود، شناسایی کردند.

دکتر کاترین راث، نویسنده اول، از بیمارستان دانشگاه کلن و همکارانش نوشتند: «ما بدین وسیله یک پروتکل عملی تک جلسه‌ای/ردیاب دوگانه را معرفی می‌کنیم که به کمک آن می توان بدون از دست رفتن دقت تشخیصی مرتبط با مرحله بندی سرطان، از نقاط قوت هر دو ردیاب بهره برد.»

تصویربرداری F-18-FDG PET/CT یک رویکرد استاندارد برای برنامه‌ریزی درمان سرطان‌های مختلف است، در حالی که مهارکننده پروتئین فعال سازی فیبروبلاست نشاندار شده با گالیوم-68 (Ga-68-FAPI) یک ردیاب آزمایشی PET/CT است که به پروتئین های فیبروبلاست که روی سلول های سرطانی قرار دارند، متصل می‌شود. Ga-68-FAPI در تشخیص تومور، نتایج امیدوارکننده تری را نسبت به F-18-FDG در مطالعات PET/CT، نشان داده است.

با این حال، به دلیل ناهمگونی تومور، Ga-68-FAPI PET/CT ممکن است همیشه جایگزین بهتری نباشد. محققان آلمانی استفاده از دو ردیاب به صورت توامان را پیشنهاد می‌کنند و معتقدند می‌توان نقاط قوت دو ردیاب را به منظور تکمیل اطلاعات تشخیصی، ترکیب کرد.

محققان به تجزیه و تحلیل تصاویر و داده‌های حاصل از تصاویر شش بیماری پرداختند که بین مارس و ژوئن 2021 تحت دو اسکن PET/CT قرار گرفته بودند. همه بیماران ابتدا تحت F-18-FDG PET/CT و سپس با دریافتGa-68-FAPI بلافاصله پس از اولین اسکن، تحت یک اسکن PET/CT با ردیاب دوگانه قرار گرفتند.

بیماران به طور متوسط 72.5 سال سن داشتند و پیش از رادیوتراپی، شیمی درمانی یا ایمونوتراپی، تحت این تصویربرداری‌ها قرار گرفته بودند. از این 6 بیمار، یک نفر مبتلا به کارسینوم اوروفارنکس (اوروفارنکس از کام سخت در بالا تا استخوان هيوئيد در پائين امتداد دارد.) غیرقابل جراحی، یک بیمار مبتلا به سرطان دهان و حلق به علاوه سرطان کف دهان و چهار بیمار مبتلا به سرطان مری بودند.

دو متخصص مستقل، به بازبینی بصری همه یافته‌های پاتولوژیک در PET/CT با یک ردیاب و با هر دو ردیاب، پرداختند.

در این بررسی ردیاب‌ها چه به صورت تکی و چه به صورت دوگانه به خوبی توسط همه بیماران، بدون هیچ‌گونه واکنش نامطلوب یا عوارض جانبی ثبت شده، تحمل شدند و همه تومورهای اولیه در هر دو اسکن قابل تشخیص بودند. با این حال، در یک بیمار، F-18-FDG متاستاز را فقط در یک غده لنفاوی نشان داد، در حالی که تجمع ردیاب دوگانه، دو غده لنفاوی درگیر دیگر را نیز نشان می‌داد. در یکی دیگر از بیماران، تصویربرداری، تجمع غیر مشکوک ردیاب مجزای F-18-FDG را در غدد لنفاوی نشان داد. در حالیکه تجمع بالا و مشکوک ردیاب دوگانه در همان غدد لنفاوی قابل مشاهده بود. علاوه بر این، در یک بیمار با متاستاز در غده فوق کلیوی، PET/CT با ردیاب دوگانه تعداد متاستازهای کبدی بیشتری را نسبت به PET/CT تنها با F-18-FDG، نشان داد.

نویسندگان این مقاله نوشتند: «در نهایت هدف از این تحقیق، توسعه یک پروتکل جدید برای استفاده از یک ردیاب دوگانه است که از ترکیب قدرت برتر تشخیص ضایعه Ga-68-FAPI در بدخیمی‌هایی که تمایل کمتری برای جذب به FDG دارند و نسبت تومور به پس ‌زمینه بالاتر که به ‌دلیل انباشتگی هر دو ردیاب در ضایعه حاصل می‌شود، بهره می‌برد.»

از آنجایی که Ga-68-FAPI PET/CT در مدت کوتاهی پس از تزریق بهترین عملکرد تشخیصی را دارد و F-18-FDG PET/CT نیز در حال حاضر استاندارد طلایی است، نویسندگان تزریق Ga-68-FAPI را به عنوان ردیاب دوم پس از اسکن F-18-FDG PET/CT پیشنهاد کرده‌اند.

راث و همکارانش نتیجه گرفتند: «در مطالعات آتی احتمالاً تزریق همزمان ردیاب‌ ها و دریافت تنها یک اسکن را برای ساده ‌تر کردن این روش مد نظر خواهد بود.»

منبع: Aunt Minnie