سرطان یکی از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. سرطان نوعی بیماری ژنتیکی است و به همین دلیل، درک مکانیسم‌های ترمیم DNA برای کشف چگونگی ایجاد سرطان و نحوه پیشگیری و درمان آن ضروری است. در حالی که در نگاه اول “ترمیم DNA” ممکن است چیز بسیار خوبی به نظر برسد، باید گفت که لزوماً اینطور نیست. به این دلیل که در بسیاری از روش‌های درمان سرطان، مانند استفاده از پرتوهای یونیزان و عامل‌های شیمی درمانی، از شیوه آسیب وارد کردن به DNA برای کشتن سلولهای سرطانی استفاده میشود. بنابراین، آگاهی بیشتر از فرآیند کار DNA، می‌تواند به درمان‌های سرطان و عملکرد موثرتر آنها، کمک کند.
محققان دانشگاه بیرمنگام روش جدیدی را کشف کردند که در آن سلولهای سرطانی می‌توانند آسیب DNA را ترمیم کنند. این یافته‌‌های جدید چگونگی واکنش سلولهای سرطانی به شیمی درمانی و رادیوتراپی را نشان می‌دهد و همچنین شیوه جدیدی را برای مقاوم شدن سرطان در برابر درمان‌های هدفمند نشان می‌دهد. آگاهی از این موارد، به پزشکان در انتخاب درمان‌های هدفمند سرطان برای بیماران خاص کمک خواهد کرد.
ترمیم آسیب به DNA برای سالم ماندن سلول‌ها و جلوگیری از ابتلا به بیماری‌هایی مانند سرطان حیاتی است. درک اینکه چگونه DNA ترمیم میشود برای درک بهتر چگونگی توسعه سرطان و همچنین اینکه چگونه درمان‌های ضد سرطان مانند رادیوتراپی و شیمی درمانی می‌توانند با آسیب به DNA به طور موثر سلولهای سرطانی را از بین ببرند، بسیار مهم است.
بر اساس این مطالعه که اخیراً در مجله Molecular Cell منتشر شد، محققان دو پروتئین دخیل در فرآیند ترمیم DNA که پیشتر شناخته شده نبودند را شناسایی کرده‌اند. این پروتئین‌ها به نام‌های SETD1A و BOD1L، در پروتئین‌های دیگری به نام هیستون‌ها که به DNA متصل می‌شوند، تغییر ایجاد می‌کنند. حذف این دو پروتئین نحوه ترمیم DNA را تغییر می‌دهد و سلولهای سرطانی را نسبت به پرتودرمانی حساس‌تر می‌کند. به علاوه، از دست دادن پروتئین‌های SETD1A و BOD1L، سلولهای سرطانی را در برابر داروهای ضد سرطان خاصی که تحت عنوان مهارکننده‌های PARP شناخته می‌شوند، مقاوم می‌کند.
دکتر مارتین هیگز دانشیار دانشگاه و نویسنده اصلی این مقاله، توضیح داد: «این اولین بار است که ارتباط این ژن‌‌ها با ترمیم DNA در سرطان، مستقیماً مشاهده میشود. این تحقیق این پتانسیل را دارد که نحوه انتخاب بیماران برای درمان‌های سرطان و همچنین مقاومت آنها در برابر داروهای مختلف را تغییر دهد و در نتیجه سبب بهبود کارایی درمان و نتایج بیماران شود.»
این تیم امید دارد که در نهایت این کار به ایجاد مهارکننده جدیدی بیانجامد که به پزشکان اجازه دهد سلولهای سرطانی که به درمان‌های خاصی مقاوم شده‌اند را مجددا به این درمان‌ها پاسخگو نمایند.
منبع: scitechdaily
