به تازگی محققان دانشگاه MIT روشی برای شمارش سلول‌های تومور موجود در جریان خون موش‌های آزمایشگاهی ابداع کردند که به آنها اجازه می‌دهد دینامیک متاستاز سرطان را مطالعه کنند. همانطور که تومورها در یک اندام رشد می کنند، سلول هایی را نیز آزاد می کنند که وارد جریان خون می شوند. این سلول‌ها می‌توانند به اندام‌های دیگر بروند و تومورهای جدیدی به نام متاستاز را ایجاد کنند.
محققان MIT برای نخستین بار تکنیکی را توسعه داده اند که به آنها اجازه می‌دهد تا میزان تولید سلول‌های تومور در گردش خون (CTC) را در موش‌ها اندازه گیری کنند. این شیوه، که همچنین نشان می‌دهد که CTCها پس از رها شدن در جریان خون چه مدت زنده می‌مانند، می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا درباره نحوه انتشار انواع مختلف سرطان در بدن اطلاعات بیشتری کسب کنند. محققان با استفاده از این سیستم جدید توانستند CTCهای تومورهای پانکراس و همچنین دو نوع تومور ریه را مطالعه کنند.
تعداد سلول های تومور در خون بسیار کم است. به عنوان مثال: یک میلی لیتر خون ممکن است بین یک تا 10 سلول تومور داشته باشد. در سال‌های اخیر، محققان استراتژی‌هایی را برای رصد این سلول‌های گریزان که می‌توانند اطلاعات زیادی در مورد تومور ارائه دهند و حتی به پزشکان کمک کنند تا چگونگی پاسخ تومور به درمان را ردیابی کنند، ابداع کرده‌اند؛ اما این سیستم جدید طراحی شده، به آنها اجازه می‌دهد خون موش مبتلا به تومور را خارج کرده و آن را به بدن یک موش سالم وارد کنند. از طریق یک لوله جداگانه، خون از موش سالم به موش حامل تومور باز می‌گردد. این سیستم شامل دو شمارنده سلول (یک عدد برای هر موش) است که سلول‌های تومور موجود در گردش خون را شناسایی و حذف می‌کند.
با استفاده از این سیستم، محققان می‌توانند تمام خون هر موش را در کمتر از یک ساعت آنالیز کنند. پس از تعیین غلظت CTCها در جریان خون موش حامل تومور و موش سالم، آنها می‌توانند سرعت تولید CTC در موش حامل تومور و همچنین نیمه عمر سلول‌ها (مدت زمان زنده ماندن آنها در جریان خون قبل از پاکسازی توسط بدن) را محاسبه کنند. آنها دریافتند که نیمه عمر CTCها در میان سه نوع تومور بررسی شده، تقریباً مشابه است و مقادیر آن از 40 ثانیه تا حدود 250 ثانیه متغیر است. با این حال، نرخ تولید سلول‌های سرطانی جدید، تنوع بسیار بیشتری را در میان انواع مختلف تومور نشان داد. در ادامه موش‌های سالمی که CTC دریافت کردند، حتی پس از دریافت تنها چند هزار CTC، دچار متاستاز شدند. آنها دریافتند که CTCهای تومورهای سلول کوچک ریه، متاستازهایی را در کبد موش‌های سالم دریافت‌کننده ایجاد می‌کنند و پس از چند ماه این متاستازهای ایجاد شده قابل شناسایی هستند.
با استفاده از این روش، محققان اکنون امیدوار به بررسی چگونگی تاثیر درمان‌های دارویی مختلف بر میزان CTCها هستند. یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: «با این روش، می‌توانیم غلظت CTCها را به صورت آنی بررسی کنیم، بنابراین می‌توانیم یک درمان دارویی انجام دهیم و ببینیم که چگونه بر زمان نیمه‌عمر و نرخ تولید CTC تأثیر می‌گذارد.»
محققان همچنین قصد دارند با استفاده از این روش انواع دیگر سرطان ها از جمله سرطان های خون مانند لوسمی و لنفوم را مورد مطالعه قرار دهند. این تکنیک همچنین می‌تواند برای مطالعه دینامیک گردش خون انواع دیگر سلول ها، از جمله سلول های ایمنی مانند نوتروفیل ها و سلول‌های کشنده طبیعی مورد استفاده قرار گیرد.
منبع: Scitechdaily
