برخی از داروها در سراسر بدن پخش می‌شوند و بدون تبعیض به سراغ همه سلول ها می‌روند. این یکی از معضلات اصلی در درمان‌های مربوط سرطان است. امّا اکنون، استفاده از رادیوداروهای هوشمند دیگر این معضل را به همراه نخواهد داشت. محققان درمان ضد سرطانی را گزارش کرده‌اند که سلول‌‌های سرطانی را با دقت بسیاربالایی به صفر می‌‌رساند.
درمان‌های نوظهوری مانند آلفا-درمانی‌‌های هدفمند که نوعی ترانوستیک محسوب می‌شوند، در تلاش برای حل این مشکل هستند. ترانوستیک‌ها یک مشت دو ضربه‌ای علیه سرطان هستند که شامل یافتن سلول‌های سرطانی در هر نقطه از بدن و سپس ارسال پرتوهای هدفمند برای کشتن آن سلول‌ها بوسیله رادیوداروها است.
در مطالعه‌‌ای که اخیراً در مجله پزشکی هسته‌ای و تصویربرداری مولکولی اروپا منتشر شد، محققانی از دانشگاه‌های اوزاکا و دوسلدورف نشان دادند که یک درمان رادیودارویی جدید که آنتی‌ژن غشائی اختصاصی پروستات (PSMA) را هدف قرار می‌‌دهد، می‌تواند به طور مؤثر تومورهای پروستات را در موش کوچک کند. به علاوه، عود سرطان پروستات پس از درمان هورمونی به شکل متاستازهای متعدد که درمان آنها با استفاده از داروهای معمول یا رادیوتراپی دشوار است، با پیش آگهی ضعیف و امید به زندگی کوتاه، همراه است.
نشان داده شده است که درمان‌های هدفمند با استفاده از ذرات بتا که به طور خاص این متاستازها را مورد هدف قرار می‌دهند و تابش را مستقیماً به آنها می‌‌رسانند، مانند درمانی که به وسیله Lu-177- PSMA انجام می‌شود، بقای کلی را در مقایسه با درمان استاندارد به تنهایی، طولانی‌تر می‌‌کنند. بدن برخی از بیماران نسبت به بتا درمانی مقاومت نشان می‌دهد و در این موارد گزارش‌هایی از تاثیرگذار بودن آلفا درمانی با استفاده از رادیوایزوتوپ اکتینیوم (Ac-225) وجود دارد. با این حال، تولید Ac-225 در واقعیت به صورت محدود انجام می پذیرد چرا که تولید آن نیازمند تأسیسات شتاب دهنده‌ای خاص و نیز استفاده از موادی کمیاب و گران قیمت است.
محققان برای ایجاد گزینه‌ای مناسبتر، اثربخشی رادیوایزوتوپ دیگری به نام استاتین (At-211) را بررسی کردند که تولید آن با استفاده از شتاب دهنده و موادی با فراوانی بیشتر صورت می‌گیرد. پژوهشگران، سلول‌های سرطان پروستات انسانی را در موش کاشته و برای درمان آن با ترکیبی به نام At-211-PSMA5 اقدام کردند که نتایج بسیار خوب و قابل توجهی در پی داشت. این رادیودارو با انباشته شدن در سطوح بالایی بافت تومور، به سرعت اندازه تومور را کاهش داد.
نکته مهم این است که به نظر نمی‌رسد این رادیودارو عوارض جانبی قابل توجهی در هیچ یک از اندام‌های اصلی ایجاد نماید. با توجه به اثربخشی این رادیودارو در کوچک کردن تومورهای پروستات در موش، محققان قصد دارند یک کارآزمایی بالینی را در مدت 2 سال با حمایت مالی آژانس تحقیقات پزشکی ژاپن انجام دهند.
منبع: سایت medicalxpress